मी समजतो गावहि शरिर । त्यास राखावे नेहमी पवित्र ।
त्यानेच नांदेल सर्वत्र । आनंद गावी ॥
जैसे आपण स्नान करावे । तैसेे गावहि स्वच्छ ठेवित जावे ।
सर्वचि लोकांनी झिजुनि घ्यावे । श्रेय गावाच्या उन्नतीचे ॥
आपण तेवढे स्वच्छ राहावे । भोवती गलिच्छ वातावरणचि पाहावे ।
याने सुमंगलता कधी न पावे । तन,मन होई दुषित ॥
मिळोनि करावी ग्रामसफाई । नाली, मोरी ठायी ठायी ।
हस्ते परहस्ते साफ सर्वहि । चहुकडे मार्ग ॥
त्यात जी जी निघेल घाण । ती दुर न्याची गावापासुन ।
अस्ताव्यस्त न देता फेकुन । नीट व्यवस्था लावावी ॥
त्यासाठी करावे खतखड्डे । गावाबाहेर जागी उघडे ।
जनावरांचे मलमुत्र सापडे । तेहि त्यातचि भरावे ॥
अहो! हि निसर्गाचि रचना । समाजलीच पाहिजे सर्व जना।
खाद्यचि होते कत जाणा । खतापासोनी खाद्योत्पत्ति ॥
गोव-या करोनी जाळिती । ते माहालाभास आंचवती ।
शेणात आहे लक्ष्मीची वसती । धर्मग्रंथीहि वचन ऐसे ॥
म्हणोनी सर्व गावाचे मलमुत्र । जमवोनी झाकावे जाणोनी तंत्र ।
त्याने गावाची जमिन सर्वत्र । खतवोनी द्यावी ॥
सर्वांनी गाव स्वच्छ करावे । तेणे आरोग्य नांदेल बरवे ।
घाण-खतातुनी नवनवे । वैभव येईल उदयासि ॥
- रा.तुकडिजी महाराज
